lunes, octubre 29, 2007

Onte espelloume a verba o pulo que marca o tempo


Onte espelloume a verba o pulo que marca o tempo.
Del hoxe non entendo nada,
del hoxe non sei onde empeza,
del hoxe non teño,
non sei,
non sei del.
Sábeno, eu pregúntome?
Si, di a altura que me avala,
Si, di o sol morno-frío,
Si, di a terra que me muxe,
Si, di a forza que me palpa soia,
Si, berra a escada que me ergue.

Señor:
que farrapo son de ti?
Como me viras e reviras,
como me ergues e me fundes!

No de ti tallo me agachas,
no de ti tallo me espremes,
no de ti tallo exposme.
Ouh, como aguanta o meu de ti!
Que de min é teu sendeiro?
Que verba miña che chega?
Que son na túa liña de contas?
Calo.
Mañán direi: Todo nun.
Hoxe non entendo nada.



María Mariño

No hay comentarios: